ความเชื่อเรื่องสิ่งที่มองไม่เห็นนั้นเป็นความเชื่อส่วนบุคคล และทางคนเชื่อเรื่องนี้มากเช่นกับสมาชิกพันทิปท่านนี้ที่กลัวผีจนไม่กล้านอนคนเดียว แต่ครั้งนี้มีเหตุจำเป็นที่จะต้องนอนคนเดียวเป็นระยะยาว จึงอยากทราบว่าจะมีวิธีแก้ยังไงถึงจะหายกลัว อุ่นใจ และนอนคนเดียวได้
โดยเธอเล่าว่า ราเป็นคนกลัวผีมากกกมากกแบบมากๆเลยแต่ไม่เคยเจอผีเลยนะคะอายุก็26ปีแล้วไม่มีแฟนหรือคนคุยใดๆปกติเรานอนที่บ้านก็คือนอนคนเดียวในห้องของตัวเองพ่อแม่นอนห้องถัดไปค่ะก็อุ่นใจประมาณนึงและบ้านก็เป็นบ้านที่อยู่มาตั้งแต่เกิดก็จะชินไม่รู้สึกอะไรพอเข้ามหาลัยไปอยู่หอก็มีรูมเมทค่ะมีบ้างที่รูมเมทกลับบ้านแล้วเรานอนคนเดียวแต่ระยะเวลาสั้นๆวันสองวันโอเคอยู่ได้ค่ะ หลังจากเรียนจบทำงานเราก็มีบ้านเป็นของตัวเองตอนแรกคิดว่าต้องอยู่คนเดียวแต่พี่สาวก็มาอยู่ร่วมบ้านด้วยก็โอเคสบายใจค่ะชีวิตนี้คงไม่ต้องอโลนมากมายแต่ปัญหาเกิดค่ะะะทุกคนน!!
เรามีความจำเป็นต้องย้ายงานจากต่างจังหวัดเข้ามาอยู่กรุงเทพซึ่ง!! ใช่ค่ะเราต้องหาหอพักอยู่ และต้องอยู่คนเดียวในระยะที่คิดว่ายาวแน่ๆก็คิดล่วงหน้าไปแล้วค่ะไม่เคยต้องใช้ชีวิตคนเดียวระยะเวลานานขนาดนี้มาก่อนเลยต้องนอนอยู่ในห้องคนเดียวทุกวันๆระแวงเรื่องผีอีกเพราะกลัวมากกลัวความมืดและไม่คุ้นที่ด้วยดิชั้นจะมีชีวิตอย่างไรรร~
ตอนนี้ก็ได้แต่คิดวิธีเซฟชีวิตไปพลางๆค่ะที่คิดขึ้นมาได้ก็คือ
– หาหอพักที่บรรยากาศไม่น่ากลัว
– เลือกห้องที่แคบๆหน่อยเพราะมีความเชื่อว่าที่แคบผีก็จะไม่มีที่ยืน5555
– ฝึกสมาธิพยายามทำตัวเองให้มีสติเพราะเป็นคนขี้ตกใจ
– หาสิ่งต่างๆที่ช่วยให้นอนหลับง่ายขึ้นเทียนเอยน้ำมันหอมระเหยเอยเบียร์เอยเมลาโทนินเอย
แต่สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดจะไม่มีความหมายเลยถ้าจิตใจเราไม่เข้มแข็งพอซึ่งข้อนี้สำคัญที่สุดเลยค่ะ
เลยอยากถามว่าใครที่ขี้กลัวแบบเราแล้วต้องมาอยู่คนเดียวมีวิธีจัดการกับระบบความคิดตัวเองยังไงหรือมีวิธีไหนทำให้ใช้ชีวิตได้อย่างไม่มีปัญหาบ้างคะ
อย่าหมกมุ่นกับคำว่าเรากลัวผี
หาหอใหม่ๆ จะได้สบายใจว่าไม่มีประวัติ

อย่ากลัวในสิ่งที่มองไม่เห็น
เปิดไฟนอน เปิดเพลงเบาๆ

เป็นเรื่องความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ คนที่กลัวก็กลัวจริงๆ อย่างไรแล้วก็คงแนะนำให้เปิดไฟนอน หาหอพักที่สร้างใหม่ หรือหอพักที่ไม่เคยมีประวัติ แต่จริงๆแล้วหอพักก็มีเพื่อนข้างห้องเยอะนะคะ ทำจิตใจให้สงบ อย่าไปนึกถึงมันค่ะ
ขอขอบคุณที่มาจาก: สมาชิกหมายเลข 2485753